افرادی که در جزیره وانگونو زندگی میکنند، مصمم بودند که گونههای در معرض خطر موش عظیم نادر به شدت هنوز وجود دارند. آنها به محققان کمک کردند تا این موضوع را اثبات کنند که این اطلاعات درست است.
موش عظیم نادر
دکتر تایرون لاوری
موش عظیم نادر حداقل دو برابر اندازه یک موش معمولی است، درختزندگی دارد و میتواند با دندانهای خود از میوههای نارگیل بگذرد. اعتبار…
سالهاست که افراد بومی در وانگونو، یکی از جزایر سلیمان، اصرار داشتند که یک نوع موش عظیم نادر در معرض انقراض که میتواند از طریق نارگیل بگزرد، هنوز هم در میان درختان جنگل زندگی میکند، هرچند تعداد آن به دلیل نابودی محیط زیست توسط چوببرها کاهش یافته بود.
هیچکدام زنده ثبت نشده بودند. اما مشخص شد که مردم روستای زایرا درست میگفتند.
تحقیقگران از دانشگاه ملبورن و دانشگاه ملی جزایر سلیمان با کمک از جامعه محلی، اخیراً تصاویرموش عظیم نادر وانگانو یا یورومیس ویکا را به دست آوردند. این یکی از نادرترین رودنتهای جهان است و وانگانو تنها جزیرهای است که معلوم است در آن زندگی میکند.
موش عظیم نادر، توسط مردم وانگانو به نام “ویکا” خوانده میشود و حداقل دو برابر اندازه یک موش عادی است، تقریباً 18 اینچ، که نیمی از آن به دنباله تعلق دارد، به گفته تحقیقگران. این مشاهدات در تاریخ 20 نوامبر در مجله علمی اکولوژی و تکامل منتشر شد.
کار با جامعهٔ زایرا امری کلیدی برای پیدا کردن موش عظیم نادر بود، گفته شده است که Kevin Sese از دانشگاه ملی جزایر سلیمان، که اهل جزیرهٔ گوادالکانال جنوبغربی جزیره وانگونو است.
“دانش در دست مردم است. آنها نگهدارندگان دانش محلی هستند”، گفت آقای سیسه، یکی از نویسندگان ارشد این مقاله. “اگر از آنها حمایت نمیشد، نمیدانستیم کجا دوربینها را قرار دهیم.”
پژوهشگران نوع طعامی که برای مرتب کردن دوربینها استفاده میکردند را از کره بادامی که بعد از مدتهای طولانی خراب میشد، به روغن کنجد تغییر دادند. تنها چند روز پس از قرار دادن طعام، موشها شروع به ظاهر شدن کردند.
در طول شش ماه، نویسندگان این مقاله ۹۵ تصویر از چهار نوع مختلف موش گرفتند.
“من واقعاً شگفتزده و تعجب کردم چرا که، همانطور که گفتم، قبلاً این کار را چندین بار امتحان کرده بودم و تنها موشهای سیاه گرفتهام”، گفت دکتر تایرون لاوری از دانشکده علوم زیستی دانشگاه ملبورن، نویسنده اصلی این مقاله.
این اولین بار نبود که دکتر لاوری تلاش کرد تا عکسی از موش عظیم نادر بگیرد.
او و یک پژوهشگر دیگر از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۵ تحقیقات گستردهای با استفاده از دوربینهای تلهفراز، تلهجعبههای آلومینیومی، نورپردازی و جستجوهای فعال درختان توکونه انجام دادند، اما هیچ Vikaای پیدا نکردند.
سپس در سال ۲۰۱۵، دکتر لاوری نمونه اولیهی دیانای از یک موش Vika که پس از برش یک درخت که در آن زندگی میکرد از دست رفته بود، به دست آورد. او دیانای و جمجمه را با سایر جوانمردهای استرالیا، نیوگینه، و جزایر سلیمان مقایسه کرد تا نشان دهد که این یک گونه جدید است.
سالها بعد، این اثبات کافی نبود تا ثابت کند که این گونه هنوز زنده است.
به گفته دکتر لاوری، زایرا مدتهاست در تلاش است تا قطعه جنگل خود را به عنوان منطقه محافظتشده تحت قانون مناطق محافظتشده جزایر سلیمان سال ۲۰۱۰ شناخته شود. حالا که تصاویر نشان میدهند موشهای Vika هنوز وجود دارند، او امیدوار است که این موضوع قویترین حمایت را برای ادعای روستا فراهم آورد.
او گفت: “بقای موش برای اکوسیستم محلی اهمیت دارد و جزء زنجیره غذایی است.” و برای مردم زایرا اهمیت فرهنگی دارد، که تاریخ شفاهی آنها از موش حکایت دارد و ایدههایی از جایی که ممکن است در جنگل باشد و نوع مغزی که میخورد.
اما برشهای چوب از دیرباز بخش عظیمی از اقتصاد جزایر سلیمان بوده است، که بر اساس اطلاعات ابزار تجسم دادههای تجارت بینالمللی به نام “مرصاد پیچیدگی اقتصادی”، دوازدهمین صادرکننده بزرگ چوب خام در جهان است.
دانشمندان معتقدند که برشهای چوب محیط جزایر را آسیب زدهاند.
“من فکر میکنم مردم زایرا نیز از اثرات برش چوب بر بخشهای دیگر جزیره آگاه هستند”، گفت آقای سیسه. “و فکر میکنم این یکی از چیزهایی است که آنها را به حفاظت از جنگل ترغیب کرده است.”
منبع: nytimes