همچنین این خطر وجود دارد که ویروس توسط مسافران آلوده به مناطق دیگر نیز سرایت کند.

در حال حاضر هیچ واکسنی برای پیشگیری یا دارویی برای درمان عفونت ویروس چیکونگونیا وجود ندارد و محافظت از خود در برابر نیش پشه‌ها راهی مهم برای پیشگیری از ابتلا به این بیماری است.

* علائم

اکثر افرادی که به عفونت ویروس چیکونگونیا می شوند، برخی علائم را نشان می دهند. علائم این بیماری معمولاً سه تا هفت روز پس از نیش زدن پشه آلوده شروع می شود.

شایع ترین علائم تب و درد مفاصل است. همچنین علائم دیگر این بیماری ممکن است شامل سردرد، درد عضلانی، تورم مفاصل یا بثورات پوستی باشد.

همچنین افراد در معرض خطر ابتلا به بیماری شدیدتر عبارتند از: نوزادان مبتلا به این بیماری که در حوالی زمان تولد مبتلا شدند، افراد مسن (بیش از ۶۵ سال) و افراد مبتلا به اختلالات و بیمای‌های مزمن مانند فشار خون بالا، دیابت یا بیماری قلبی.

اکثر بیماران در عرض یک هفته احساس بهتری پیدا می‌کنند. با این حال، درد مفاصل می تواند شدید و ناتوان کننده باشد و ممکن است برای ماه ها ادامه داشته باشد.

مرگ ناشی از عفونت ویروس چیکونگونیانادر است.

* تشخیص

اگر اخیرا به منطقه ای سفر کردید که ویروس چیکونگونیا در آن یافت شده است و علائمی را که در بالا توضیح داده شد دارید، به پزشک خود مراجعه کنید. به پزشک خود بگویید که چه زمانی و به کجا سفر کرده اید.

پزشک شما ممکن است آزمایش خون را برای تشخیص چیکونگونیا یا سایر ویروس‌های مشابه مانند «دنگی» و «زیکا» تجویز کند.

* درمان

در حال حاضر هیچ واکسنی برای پیشگیری یا دارویی برای درمان چیکونگونیا وجود ندارد.

استراحت کردن، مصرف مایعات و داروهای مسکن بدون نسخه ممکن است برخی علائم را تسکین دهند.

برای کاهش تب و درد از داروهایی مانند استامینوفن استفاده کنید.

اگر چیکونگونیا دارید، در هفته اول بیماری از خود در برابر نیش پشه محافظت کنید.

در هفته اول بیماری، ویروس چیکونگونیا را می توان در خون یافت. این ویروس می تواند از طریق نیش پشه از یک فرد آلوده به پشه منتقل شود. پس از آن پشه آلوده می تواند ویروس را به افراد دیگر نیز منتقل کند.