ساعت های هوشمند با قابلیت‌های نظارتی بر سلامتی، از جمله تشخیص فیبریلاسیون دهلیزی، در واقعیت از اهمیت بسیاری در اطلاع‌رسانی به کاربران و جلوگیری از بروز مشکلات قلبی برخوردارند. این دستگاه‌ها معمولاً از سنسورها و فناوری‌های نظارتی استفاده می‌کنند تا وضعیت قلب را مدام مانیتور کنند و اخطارهای لازم را به کاربران ارائه دهند.
افزایش استفاده از این فناوری‌ها به کاربران این امکان را می‌دهد تا به سادگی و به‌صورت مداوم وضعیت سلامت قلبی خود را مشاهده کنند. اگر این دستگاه‌ها هر گونه نامنظمی در ضربان قلب یا نشانگان فیبریلاسیون دهلیزی را شناسایی کنند، اطلاعات به کاربر اعلام می‌شود و توصیه می‌شود تا در اسرع وقت به متخصص قلب مراجعه کنند.
البته، همواره مهم است تا اطلاعات ارائه شده توسط دستگاه‌های پوشیدنی توسط حرفه‌ایان به عنوان اطلاعات پزشکی تأیید شوند و افراد به‌صورت مستقیم بر اساس اطلاعات دستگاه‌ها تصمیمات پزشکی نگیرند.
«حمید قنبری» الکتروفیزیولوژیست قلب «مرکز قلب و عروق فرانکل» در «دانشگاه میشیگان»(UMich) گفت: متأسفانه این امر به بروز یک سونامی از بیماران سالمی منجر شده است که از فیبریلاسیون دهلیزی شکایت دارند و ما شاهد بسیاری از موارد مثبت کاذب بدون ابتلا به فیبریلاسیون دهلیزی هستیم؛ بدون اینکه واقعا راهی را برای استفاده بالینی از این دستگاه‌ها داشته باشیم.
گروه پژوهشی قنبری برای برطرف کردن این شکاف بالینی، یک ساعت مچی ابداع کردند که ضربان قلب کاربر را به طور مداوم کنترل می‌کند و از یک الگوریتم منحصربه‌فرد برای تشخیص دادن فیبریلاسیون دهلیزی کمک می‌گیرد. این ساعت موسوم به «Verily Study Watch» در تشحیص دادن فیبریلاسیون دهلیزی شرکت‌کنندگان بسیار دقیق بود.
قنبری گفت: در حال حاضر معمولا بیماران مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی را با کمک نوار قلب مدیریت می‌کنیم اما این کار در آینده با کمک یک ساعت مچی انجام خواهد شد.
ساعت Verily Study Watch که بسیار شبیه به دستگاه‌های پوشیدنی است، با ارسال پالس‌های نور از میان پوست به داخل رگ‌های خونی، تغییرات ظریف رخ‌داده در ضربان قلب را تشخیص می‌دهد. این فرآیند به عنوان «فوتوپلتیسموگرافی»(Photoplethysmography) شناخته می‌شود.
اگر ساعت های هوشمند به فیبریلاسیون دهلیزی مشکوک شود، از کاربر می‌خواهد یک نوار قلب تک‌کاناله بگیرد تا مشخص شود آیا الگوریتم، فیبریلاسیون دهلیزی را به درستی شناسایی کرده است یا خیر. سپس پیش از گزارش دادن به پزشک کاربر مورد نظر، نتایج توسط یک تکنسین قلب و عروق بررسی می‌شوند.
این ساعت های هوشمند در آزمایش، هر ۱۵ دقیقه داده‌ها را تحلیل کرد و الگوریتم شبکه عصبی عمیق آن نشان داد که آیا بیش از ۱۰۰ شرکت‌کننده بین سپتامبر ۲۰۲۰ تا مه ۲۰۲۱، به فیبریلاسیون دهلیزی مبتلا هستند یا خیر.
ساعت های هوشمند به درستی فیبریلاسیون دهلیزی را در بیشتر شرکت‌کنندگان با سطوح منفی و مثبت کاذب شناسایی کرد و کار آن مشابه دستگاه‌های دیگر تشخیص فیبریلاسیون دهلیزی بود که با استفاده از فناوری فوتوپلتیسموگرافی عمل می‌کنند.
اگرچه عملکرد دستگاه برای تشخیص دادن فیبریلاسیون دهلیزی در برخی از شرکت‌کنندگان با رنگ پوست تیره‌تر کاهش داشت اما همچنان قادر به تشخیص بیماری آنها بود.
پژوهشگران می‌گویند، این اولین پژوهشی است که عملکرد الگوریتم مبتنی بر فوتوپلنتیسموگرافی را در همه سطوح فعالیت بدنی شرکت‌کنندگان گزارش می‌دهد.
دقت دستگاه در تشخیص دادن فیبریلاسیون دهلیزی، در سطوح کم و متوسط فعالیت قابل مقایسه با سایر دستگاه‌ها بود. دستگاه‌هایی مانند «اپل واچ»(Apple Watch) و «فیت‌بیت»(Fitbit) توسط «سازمان غذا و داروی آمریکا»(FDA) برای اهداف پیش‌تشخیصی تایید می‌شوند اما برای تصمیم‌گیری بالینی در نظر گرفته نشده‌اند.
قنبری خاطرنشان کرد که این دستگاه به ارائه‌دهندگان امکان می‌دهد تا به طور مؤثر از داده‌های آن برای مدیریت کردن شرایط بیماران مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی استفاده کنند. وی افزود: این ساعت، شکاف بین نظارت بلندمدت و مداوم را که در حال حاضر تهاجمی‌تر است، پر می‌کند.
قنبری ادامه داد: این ساعت های هوشمند به عنوان جایگزین نوار قلب برای بیمارانی که به آن نیاز دارند، در نظر گرفته نشده است. در هر حال، این سیستم چندمرحله‌ای ممکن است بار روی دوش پزشکان را کاهش دهد و از هجوم اعلان‌های تولیدشده توسط سایر دستگاه‌های مچ‌بند جلوگیری کند.
قنبری گفت: برای مدیریت بلندمدت، شخصی‌سازی‌شده و مستمر بیماران مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی، به یک دستگاه پوشیدنی مچی نیاز است که مقرون‌به‌صرفه و قابل تجویز توسط پزشکان باشد.(ساعت های هوشمند)
