در اسکن دستگاه MRI، استفاده از فلزات میتواند خطرناک باشد. زیرا در حضور میدان مغناطیسی قوی که توسط دستگاه MRI ایجاد میشود، اشیاء فلزی جذب شده و به نیروی جلب مغناطیسی پاسخ میدهند. این امر میتواند منجر به جابهجایی یا حتی آسیب به بافتها شود. بنابراین، اطمینان از عدم حضور فلزات در بدن بیمار در زمان اجرای اسکن دستگاه MRI بسیار حائز اهمیت است.
در مواردی که اسکن دستگاه MRI لازم است، اطلاع از وجود هر گونه فلزی در بدن (مانند ایمپلنتها یا قطعات فلزی دیگر) و حتی در لباسها یا لوازم شخصی اهمیت دارد تا اقدامات ایمنی لازم انجام شود.
این حوادث تأکید میکنند که حضور فلزات ناخواسته در محوطه امآرآی میتواند منجر به وقوع حوادث جدی شود. برای اطمینان از ایمنی بیماران و تمامی افراد در محوطه اسکن، اطلاع دقیق از وجود هر گونه فلز در بدن یا اطراف بیمار ضروری است. این اطلاعات به تیم پزشکی و فنی امآرآی کمک میکند تا اقدامات لازم را برای حفظ ایمنی انجام دهند.
همچنین تربیت و آگاهی بخشی از جامعه در مورد ایمنی و محدودیتهای لازم در محلهای اسکن مهم است تا حوادث این چنینی به حداقل برسند.
گزارشی کوتاهی از سازمان غذا و داروی ایالات متحده توضیح میدهد چگونه بیماری که با اسلحه مخفی وارد اتاق امآرآی شد، آسیب دید. هنگامی بیمار وارد دستگاه MRI شد، اسلحه به سمت آهنربا کشیده شد و گلولهای را به سمت راست نشیمنگاه او شلیک کرد. در این گزارش آمده است: «بیمار توسط پزشک در محل معاینه شد. پزشک سوراخهای ورودی و خروجی گلوله را سطحی توصیف کرد و گلوله فقط به بافت زیرجلدی نفوذ کرده بود.
دستگاه MRI از آهنرباهای قوی استفاده میکنند و هنگام روشن بودن، فلزها را به سمت خود جذب میکنند. بهمنظور جلوگیری از چنین اتفاقی، از بیماران خواسته میشود پیش از نزدیک شدن به دستگاه وسایل فلزی خود را تحویل دهند.
این حرکت پروتونها به حالت اولیه بازمیگردند و در این فرآیند انرژی رادیویی تابیده میشود. سیگنالهای تولید شده از پروتونها به عنوان واکنش به این انرژی رادیویی دریافت شده و توسط کامپیوتر به تصویرهای سهبعدی از داخل بدن تبدیل میشوند. این تصاویر از بافتها و اعضا با کیفیت بالا و بدون نیاز به استفاده از پرتوهای X-ray به دست میآیند.
به دلیل قدرت مغناطیسی بسیار بالای این دستگاهها، امکان جذب و جابجایی اجسام فلزی نظیر اسلحه، کلیدها، سمعکها، جواهرات و … به شدت ممنوع است. ترتیبات دقیقی وجود دارد تا اطمینان حاصل شود که هیچ شیء فلزی خارجی در محدوده میدان مغناطیسی قوی دستگاه نباشد، زیرا این امر میتواند منجر به حوادث جدی شود.
در واقع، این فرآیند را میتوان به این صورت خلاصه کرد:
1. همترازی مغناطیسی (Alignment): پروتونهای هیدروژن در معرض میدان مغناطیسی قرار گرفته و همتراز میشوند.
2. تحریک با انرژی رادیویی (Radiofrequency Excitation): یک انرژی رادیویی با فرکانس مشخص به سیستم اعمال میشود که باعث انحراف پروتونها از حالت همتراز میشود.
3. تابیده شدن انرژی رادیویی (Relaxation): پس از تحریک، پروتونها به حالت اولیه بازمیگردند و در این فرآیند انرژی رادیویی تابیده میشود.
4. دریافت سیگنال (Signal Reception): سیگنالهایی که به عنوان پاسخ به تابیده شدن انرژی رادیویی ایجاد میشوند، توسط آنتنهای خاص در دستگاه MRI دریافت و ثبت میشوند.
5. تحلیل و تصویرسازی (Analysis and Imaging): سیگنالهای دریافت شده تحلیل شده و به تصاویر دقیقی از بافتها و اعضای داخلی بدن تبدیل میشوند.
در نهایت، تصاویر حاصل از این فرآیند بر اساس خواص مغناطیسی بافتها نمایان میشوند و اطلاعات دقیقی از ساختارها و ویژگیهای بدن ارائه میدهند.
تجهیزات مغناطیسی قوی در دستگاههای MRI میتوانند فلزات را جذب کرده و به سمت خود کشانده شوند، که میتواند به عواقب خطرناکی برای افراد با اسلحه یا اشیاء فلزی دیگر منجر شود. از این رو، امنیت و سلامت بیماران و کاربران دستگاههای MRI از اهمیت بسیاری برخوردار است.
به همین دلیل، قبل از ورود به اتاق MRI، افراد مسئول از بیماران و افراد حاضر به اسکن، سوالاتی در مورد وجود اشیاء فلزی مانند اسلحه، جواهرات، کلیدها و… میپرسند. اگر افرادی اینگونه اشیاء دارای فلزات باشند، آنها به عنوان یک خطر جدی در نظر گرفته میشوند و از ورود به اتاق MRI خودداری میشود.
در ضمن، تجهیزات ایمنی مرتبط با دستگاه MRI نیز برای جلوگیری از وقوع حوادث ناشی از وجود فلزات در نزدیکی دستگاه به کار میرود.